رژیم غذایی در نقرس

نقرس بیماری است که خود را با علایم افزایش اسید اوریک خون ،

التهاب مفصلی دردناک و رسوب کریستال های اورات سدیم

و سنگ های کلیوی اسید اوریکی نشان می دهد.طبق آمار موجود از

هر هزار مرد حدود 7 نفر و از هر هزاران زن حدود یک نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

رژیم غذایی در نقرس

میزان بروز این بیماری در مردان با میزان اسید اوریک خون ارتباط دارد.

به طوری که در اسید اوریک کم تر از 7 میلی گرم در دسی لیتر ،

این میزان 1/. و در اسید اوریک بالای 9 میلی گرم در دسی لیتر ،

میزان بروز این بیماری به 5 درصد می رسد.(عدد طبیعی اسید اوریک

در خانم ها بین  2.6 تا 6 و در آقایان 3.5 تا 7.2 میلی گرم در دسی لیتر است.)

نقرس در اثر تولید بیش از حد یا دفع کمتر از حد اسید اوریک (یا هر دو ) به وجود می آید.

از میزان 600 تا 700 میلی گرم اسید اوریکی که روزانه دفع می شود ،

یک سوم از رژیم غذایی (پورین موجود در مواد غذایی مصرفی ) و دو سوم از منابع داخلی بدن حاصل می شود.

ده درصد

موارد نقرس بر اثر تولید بیش از حد اسید اوریک و 90 درصد آن

بر اثر کاهش دفع اسید اوریک است.برخی از داروها و اختلالات

و بیماری ها هم می توانند عامل افزایش غلظت سرمی اسید اوریک باشند.

داروهایی که می توانند در این زمینه نقش داشته باشند

عبارتند از : مصرف طولانی مدت و زیاد داروهای مدر، لوودوپا ، اسید نیکوتینیک ، پیرازینامید و … 

مصرف الکل ومشروبات الکلی نیز از عوامل افزایش اسید اوریک خون می باشد.

از اختلالاتی که می تواند منجر به افزایش اسید اوریک خون شود

می توان به لوسمی ها ( سرطان خون ، لنفوم ، نارسایی کلیه ،

گرسنگی های طولانی و مفرط ، چاقی ، مسمومیت با سرب و …. ) اشاره کرد.

شایع ترین علامت بیماری نقرس در کنار افزایش سطح اسید اوریک خون ،

التهاب مفصلی دردناک است.همان طور که گفته شده معمولا به صورت درد

در مفصل اندام زیرین و در درجه اول انگشت شست پا است

که البته سایر محل های گرفتار به ترتیب شیوع بعد از مفصل انگشت شست پا ،

می تواند مچ پا ، پاشنه ها ، زانوها ، مچ انگشتان دست ها و آرنج باشد.

رژیم غذایی در نقرس

درمان خوراکی در بیماری نقرس و افزایش اسید اوریک خون

همان طور که گفته شد، نقرس یک بیماری ناهنجاری متابولیسم پورین است

که علامت مشخصه آن سطوح غیرطبیعی و بالای اسید اوریک در خون

و رسوبات اورات سدیم در بافت های نرم و استخوانی مانند مفاصل

و غضروف ها و تاندون ها است.بنابراین یکی از مهم ترین مسایل

در رژیم خوراکی این بیماری اعمال برخی محدودیت ها در پورین رژیم دریافتی،

خصوصا در مرحله حاد بیماری می تواند باشد.

رژیم محدود از پورین به مثابه یک کمک فرعی برای درمان دارویی

جهت کاهش ترشح اسید اوریک تا میزان 200 تا 400 میلی گرم در روز

می تواند کمک کننده باشد و میزان سطح اوریک را تا یک میلی گرم در دسی لیتر پایین بیاورد.

در رژیم محدود از پورین ، دریافت پورین به حدود 120 تا 150 میلی گرم در مقایسه

با دریافت روزانه معمولی آن که عددی بین 600 تا 1000 میلی گرم در روز است ،

محدود می گردد.این رژیم به عنوان یک عامل کمکی در بیماری نقرس

و سایر ناهنجاری های موثر بر متابولیسم پورین تجویز می شود

و برای پایین آوردن سطح اوریک در بدن طراحی شده است.

در این منابع سرشار از پورین مانند جگر ، اندام های غده ای ، ماهی و خوراک های دریایی ،

گوشت ، نخود ، لوبیا ، زردچوبه ، قارچ خوراکی ،گل کلم و اسفناج با توجه به شرایط بیمار محدود می شود.

 

مصرف این خوراک ها

در طی حمله حاد نقرس مجاز نمی باشد و هنگامی که مرحله حاد فروکش می کند

فرد مجاز به مصرف یک سهم خوراکی 60 گرمی از این خوراک ها خواهد بود.

بیماران می توانند خوراک هایی را که اساسا عاری از پورین است

به دلخواه مصرف نمایند.این خوراک ها عبارتند از : نان وغلات ،

سیر و فرآورده های لبنی ، تخم مرغ ، میوه جات ، سبزیجات و نوشیدنی های غیر الکلی.

رژیم غذایی در نقرس

مصرف روزانه پروتئین به حدود 8/. گرم به ازای هر کیلوگرم

وزن بدن محدود می شود.برای افزایش دفع اسید اوریک لازم است

بیماران رژیم خوراکی سرشار از کربوهیدرات مانند : نان ، برنج ، ماکارونی ،

غلات و کم چربی داشته باشند.به ویژه در وعده های شام از خوردن خوراک های سنگین و زیاد پرهیز کنند.

برای رقیق کردن ادرار و سرعت بخشیدن به دفع اسید اوریک

و پیشگیری از رسوب اورات در کلیه ها و تشکیل سنگ های کلیوی

نوشیدن آب و مایعات به مقدار فراوان سفارش می شود.

به طوری که روزانه نوشیدن حدود 3 لیتر مایعات برای این بیماران لازم دانسته شده است.

بیماران باید از نوشیدن نوشیدنی های حاوی الکل دوری کنند زیرا الکل ترشح دفع اورات توسط کلیه ها را مهار می کند.

در آخر باید گفت که داشتن وزن ایده آل و رژیم خوراکی مناسب

می تواند تا حدود زیادی بیماران را از مصرف دارو و عوارض حاصل از بیماری محفوظ نگاه دارد.